11 .
αν δεχτούμε πως το σχολείο είναι ένας απο τους μηχανισμούς που χρησιμοποιεί η κοινωνία για να καθοδηγήσει και εν τέλει να εντάξει τα νέα της μέλη στο σύνολό της, τότε νομίζω πως γίνονται καθαρότερα τα εξής τουλάχιστον
α) δεν είναι δυνατόν να στοχεύουμε σε βελτίωση της εκπαιδευσης ενός κράτους αν παράλληλα δεν διευκρινιστούν οι προθέσεις ανάπτυξης κι εξέλιξης του ίδιου του κράτους
αν δηλαδή, δεν υπάρξει ο ανάλογος σχεδιασμός παραγωγικού, οικονομικού και κατά συνέπεια κοινωνικού μέρους της κοινωνίας που συγκροτούμε
τότε, το σχολείο, ή γενικότερα η εκπαίδευση θα έρθει να υπηρετήσει τους στόχους που έχουμε θέσει
υπ' αυτή την έννοια, δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να ανατρέχω σε μοντέλα εκπαίδευσης που ακολούθησαν άλλα κράτη και να τα μιμηθώ άκριτα, δεδομένου ότι αυτά, τα μοντέλα, εξυπηρέτησαν ενδεχομένως, συγκεκριμένους στόχους ανάπτυξης με βάση τις ανάγκες εκείνης της κοινωνίας οι οποίες ίσως δεν είναι και δικές μας ανάγκες ή προτεραιότητες
χρειαζόμαστε λοιπόν κατά τη γνώμη μου, έναν συνολικότερο σχεδιασμό της κοινωνίας μας τον οποίο κατόπιν θα ζητήσουμε απο το σχολείο να υπηρετήσει
ή.... όπως λέει ένας καλός φίλος, ας αξιολογήσουμε πρώτα αν το σχολείο που έχουμε παίζει τον ρόλο που του ανατέθηκε και αν όχι, να χαράξουμε τις αλλαγές οι οποίες θα το στρέψουν εκεί που θέλουμε
β) αν το σχολείο οφείλει να καθοδηγήσει, γυμνάσει κι εντάξει τα νέα μέλη στο κοινωνικό σύνολο, είναι για μένα πασιφανές πως παρανομεί ή τουλάχιστον αυτοαναιρείται, σε κάθε περίπτωση που αφήνει έξω απο αυτή την διαδικασία μερίδα των νέων ανθρώπων
κι η βάση του δέκα ως όριο ή προυπόθεση εισαγωγής σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ, έχει αυτό το αποτέλεσμα
ταυτόχρονα δε, προσθέτει στην απαξίωση του θεσμού και τροφοδοτεί ιδρύματα άλλα από τα δημόσια
σαν βασικότερο, ουσιαστικότερο των δύο παραπάνω θεμάτων, μένω στο πρώτο που, αν υπάρξει, θα προσδιορίσει τις απαντήσεις ή λύσεις στις ενστάσεις που υπάρχουν στο δεύτερο
αυτά και μένω...