-μια δόση μοναξιάς-
[θέμα: οθονάνθρωποι]
Ὅσον περισσότερους φίλους, φίλους;, κάνω στο φβ, τόσο πιο πολύ μόνη αισθάνομαι
το είδος της μοναξιάς που ποτέ δεν αισθάνθηκα σε καμία σχολική αίθουσα
ούτε καν στην αποθήκη, προσωρινή αίθουσα διδασκαλίας, τότε, που πήγε το τότε τόσα χρόνια πριν το σήμερα;, όπου 43 παιδιά της πρώτης ηλικίας στο γυμνάσιο θα με υποδέχονταν με όλη τους την αντάρα, καθήμενα και όρθια, σε δυο παράλληλες σειρές ξύλινων παλιών θρανίων
τότε που, αρνήθηκα την πρόταση του διευθυντή να με παρουσιάσει ο ίδιος στα παιδιά, ακριβώς για να μην κατακλυστώ από την παραλυτική αίσθηση μοναξιάς του ξένου
© Assimina