Τρίτη 28 Απριλίου 2020

εικοσιοκτώ απριλίου δύο χιλιάδες είκοσι



Σωτήρης Κανελλόπουλος
28 Απριλίου 2012 στις 12:50 π.μ.

Για να δούμε λοιπόν τι έγινε:
Τα κόμματα πήραν την έκτακτη κρατική επιχορήγηση εν όψει των εκλογών.
Και δεν ήταν λίγη.

Μερικοί γκρίνιαξαν, αλλά το θέμα δεν πήρε διαστάσεις. Τα τηλεοπτικά κυρίως κανάλια το έκαναν "γαργάρα".
Γιατί άραγε;
Μα γιατί τα χρήματα αυτά πήραν τον "σωστό" δρόμο.
(Τον δρόμο τού "μαζί τα φάγαμε")
Ποιοι τα πήραν;
Για κοιτάξτε. Φαινομενικά τα χρήματα τα πήραν τα κόμματα, λαϊκοί δηλαδή σχηματισμοί.
Στην πράξη όμως;

Στην πράξη τα πήραν οι διαφημιστικές εταιρίες για να φτιάξουν διαφημιστικά σποτς και τα κανάλια για να τα προβάλλουν!
Χρειαζόντουσαν αυτά τα διαφημιστικά σποτς; Όχι βέβαια. Οι θέσεις των κομμάτων -όσων έχουν τέλος πάντων θέσεις- είναι γνωστές και μεταδίδονται τόσο μέσα από ενημερωτικές εκπομπές όσο και από τα δελτία ειδήσεων.
(Που έχουν σπόνσορες και που πουλάνε τηλεοπτικό χρόνο για εμπορικές διαφημίσεις)

Με τις αχρείαστες όμως πολιτικές διαφημίσεις και την προβολή τους, τα χρήματα φτάνουν ΚΑΙ πάλι στα χέρια για τα οποία προορίζονταν.
Στα χέρια εκείνων που πάντα καταλήγει το δημόσιο χρήμα, με τη διαδικασία που δημιουργεί κάθε χρόνο έλλειμμα και που για να καλυφθεί αυξάνει το χρέος.
Εξήντα χρόνια αυτό ακριβώς γίνεται!!!!
Έτσι "αναπτύσσεται" η Ελληνική Οικονομία!
Αυτό εννοούν με τον όρο ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Τροφοδοτείται η "κατανάλωση" για να φτάσουν τα λεφτά στα κατάλληλα χέρια...

Για όσους δεν το έχουν καταλάβει δηλαδή
(αν και το φωνάζω τόσο καιρό).

Καλή συνέχεια!



[από τον χώρο του Σωτήρη στο φβ]



© Assimina

Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

εικοσιεπτά απριλίου δύο χιλιάδες είκοσι


το νου μας στη σπορά
και όλη την αλυσίδα παραγωγής τροφίμων

η αγωνία είναι μεγάλη
σε κόβει κομματάκια και δεν προσφέρεσαι πουθενά
ανασυγκολλήσαι και πάλι δεν προσφέρεσαι πουθενά
ζουν καλύτερα εκείνοι που έχουν ήδη μιαν ευθύνη

μην επιτρέψεις μια πράξη για τα μάτια του κόσμου
μην επιτρέψεις να ανοίξουν τα σχολεία
είναι πρακτικά αδύνατη η συγκέντρωση και λειτουργία προς όφελος της μάθησης μέσα σε αυτές τις συνθήκες
οι μαθητές συμμετέχουν στην αγωνία του πρωτόγνωρου και του κινδύνου

δεν είναι ο κόσμος για τους ευαίσθητους, Μαρία
λες αγωνιώ και ρωτάνε γιατί
είτε επειδή δεν κατανοούν τον λόγο είτε γιατί θέλουν να εκμαιεύσουν μια δυστυχία σου

οι συνάδελφοί μου στην Ευρώπη, δείχνουν με τη στάση τους, μπράβο τους!

© Assimina

Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

τι λες;




τι λες;
δεν είναι καιρός να πάρουμε οι δυο μας
αυτόν τον χειμώνα από τις πλάτες των ανθρώπων και τα οστά μας
πριν η άνοιξη μας καταργήσει;




στην γυναίκα της Λέρου

είχα γράψει αυτούς τους στίχους
κι εκείνη ζωγράφισε την Άνοιξη




Καλόν Απρίλη, κόσμε!


© Assimina