Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

αθλητές μεγάλων αποστάσεων και ημιαντοχής...


39 .







◄◊►

αυτό το σαββατοκύριακο μοιάζει με τη τελευταία στροφή δρομέα μεγάλων ταχυτήτων
100 μέτρα πριν το τέλος
χωρίς ανάσα
...ένα τέλος που για φέτος, λογιστικά θα αποδειχθεί άριστο σχεδόν, επιτυχές, αλλά που η πραγματική μέτρηση θα αποφανθεί χρόνια μετά.. σε κάποια τάξη του Λυκείου..

slow motion, παρακαλώ
για το φινάλε...

*******

αυτά έγραφα στην προσωπική μου σελίδα στο facebook, Σάββατο, 29*4*11

ακολούθησε τοποθέτηση του καλού μου φίλου Σωτήρη Κανελλόπουλου, την οποία αντιγράφω ως έχει γιατί την θεωρώ σημαντική..

*******
Σωτήρης:

"Η περιγραφή σας, για το τελικό φίνις, ταιριάζει σε αθλητές μεγάλων αποστάσεων και ημιαντοχής.
Και ξέρετε; Είναι όντως από τα πιο επίπονα στάδια μιας τέτοιας προσπάθειας, ενός τέτοιου αγωνίσματος.
Ο αθλητής πρέπει να δώσει όλες τους τις δυνάμε...
ις, όταν τερματίσει να είναι κατάκοπος, αλλά για να κερδίσει πρέπει κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων μέτρων, να είναι πλήρως χαλαρός ώστε να ελέγχει το σώμα του.

Καλή σας δύναμη λοιπόν, τώρα που μπαίνετε στην τελική ευθεία.
Καλό μήνα και καλή Πρωτομαγιά!
Χρόνια Πολλά!
"

εγώ:

ω! γράφω, σβήνω 2 λεπτά τώρα
δεν ξέρω πως να πω αυτό που σκέφτηκα
1. όταν το έγραφα το σημείωμα σκεφτομουν πως έχεις τις γνώσεις ως αθλητής αλλά κι ως Δάσκαλος
2. όταν το σκάρωσα στο μυαλό μου, ήταν γιατί συνειδητοποιούσα πως δεν "είχα" το απα......ιτούμενο χαλαρόν για τα τελευταία μέτρα ώστε να ελέγξω το μυαλό μου και τη διάθεσή μου εις τρόπον ωστε να προκύψουμε, μαθητές και καθηγήτρια, παραγωγικοί όπως πρέπει για τα τελευταία μέτρα...
3. ελπίζω να τα καταφέρω
4. έβγαλα για πρώτη φορά την ύλη ακολουθώντας όμως τις υποδείξεις του υπουργείου.. αυτό με ανησυχεί αντί να με ενθαρρύνει..
5. σε ευχαριστώ που σχολίασες όπως σχολίασες.. εξαιρετικά!


Σωτήρης:

"Δύσκολο να έχει κανείς τις γνώσεις.
Γνώσεις έχω.
Και ναι ξέρω πως στα περίφημα τελευταία μέτρα, ο αθλητής νιώθει να παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό.
Όλο του το σώμα είναι κατάκοπο. Εκείνος δεν του επιτρέπει να φανεί. Και για να το κάνει αυτό... ρίχνει όλα τα μέσα που διαθέτει. Έχετε προσέξει δει πόση δύναμη κουνάνε τα χέρια τους στα τελευταία μέτρα; Πώς παράλληλα το σαγόνι τους (!) κυριολεκτικά χοροπηδάει σαν... ξεβιδωμένο;
Από τη μια επιστρατεύουν και την τελευταία ικμάδα τους από την άλλη, δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να το δείξει.

Έτσι ΚΑΝΟΥΝ και οι δάσκαλοι. Ακόμα κι αν δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.
Τώρα τα δίνετε όλα. Θα τα δώσετε όλα. Εκεί, κατά το τέλος Ιουνίου θα πέσετε στο χορτάρι βαριανασαίνοντας, αλλά θα είναι ευτυχισμένη "πτώση".
Τώρα είναι σίγουρο ότι θα κινητοποιήσετε κάθε ικανότητα που έχετε. Για να συμμαζέψετε ακόμα και τα πιθανά σφάλματα που έγιναν.
Και σίγουρα, είμαι σίγουρος, ότι το βάθρο θα σας περιμένει.
Όχι για εσάς, αλλά για τον αγώνα που κάνετε.

Το ότι βγήκε η ύλη, δεν είναι κακό. Όπως κι αν βγήκε.
Αν μη τι άλλο, αυτό που στα παιδιά στην αρχή της χρονιάς φαινόταν βουνό, τώρα είναι ένας δρόμος που τον έχουν πατήσει. Θα τους είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσουν τα θέματα που διαπραγματευτήκατε, όταν θα κάνουν επανάληψη.
Έτσι νομίζω τουλάχιστον.
Εγώ ευχαριστώ που βρήκα την ευκαιρία να ξαναμπώ στο, στίβο...
Έστω και εκ των πλαγίων :)) "