Είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Καλοί, πολύ καλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Τόσο που ομολογώ πως θα ήθελα να τους μοιάζω. Κι είναι αυτοί που φτιάνουν την πολιτική. Πώς να στο πω αλλιώς να με καταλάβεις; Υλοποιούν. Αυτοί υλοποιούν τις βασικές κατευθύνσεις. Όχι! Να προσπαθήσω καλύτερα… Είναι αυτοί που φτιάχνουν, ερμηνεύουν και βρίσκουν τις κατευθύνσεις στις οποίες πρέπει να κινηθεί η οικονομία, η κοινωνική πολιτική κι όλα τα λοιπά που συγκροτούν στο σύνολο την πολιτική που ικανοποιεί τις απαιτήσεις των ταγών του παγκοσμίου γίγνεσθαι.
Ακόμη κι έτσι όμως, δεν είναι παρά…, πολύ καλοί δημόσιοι υπάλληλοι.
Θέλω να πω πως, αν άλλοι ήσαν οι ταγοί κι άλλοι οι προσανατολισμοί των επιταγών τους, για εκείνες θα καλούντο οι τρεις δημόσιοι να βρούν λύσεις ώστε να υλοποιηθούν τα ..προστάγματα.
Σημαίνει δηλαδή πως, το πάνω χέρι τόχεις εσύ! Εγώ! Όλοι μας οι ταπεινοί και καθημερινοί. Αρκεί… αρκεί να μπορούσαμε να τοποθετήσουμε σαν ηγήτορες ή εκπροσώπους των λαϊκών συμφερόντων μας, άλλης πολιτικής απόχρωσης κυβερνήσεις… κάποιες που σίγουρα δεν θα ήσαν υπηρέτες του αυτού του μοντέλου ανάπτυξης της αγοράς πχ. Όχι! Μη μου ζητάς πολιτικούς χαρακτηρισμούς. Μπερδεύτηκα κι εγώ πια και δεν ελπίζω στα μεγάλα… εκείνα που κάποτε διαχώριζαν με σαφή τρόπο την κυριότητα των μέσων παραγωγής….
Αυτά σκεφτόμουν προχθές βλέποντάς σε να πασχίζεις στα νοήματα των λέξεων. Κι όχι πως δε σε καταλάβαινα μια και… έκπληκτη στεκόμουν κι εγώ πριν μερικά χρόνια όταν υποχρεωνόμουν να αποδελτιώσω την εκπληκτική λέξη: flexibility ως ευκαμψία αντί ευλυγισία που προβλέπουν τα οξφορδιανά λεξικά που χρησιμοποιούσα
Διότι, ως γνωστόν άλλη η κινητικότητα που υπονοείται με την λέξη ευκαμψία κι άλλη αυτή της ευλυγισίας. Συμφωνείς; Όμως… έτσι θα αλλοιώνονται τα νοήματα των λέξεων αν ….. αν… στα είπα παραπάνω…
