Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

φτου και βγαίνω .



102.

έψαξα να βρω μια λέξη να αποδίδει την ιστορία της πράξης μου, της επιλογής μου
άλλαξα γνώμη
έτσι κι αλλιώς ο καθένας που θα δεί αυτό το σημείωμα, με τα δικά του μάτια θα το δει, με τα δικά του θα χαρακτηρίσει την πράξη

εγώ αυτό που τώρα θέλω να πω, είναι τούτο:
συνταξιοδοτούμαι
το αποφάσισα και συνταξιοδοτούμαι
και καθώς ανοίγω την πόρτα για την έξοδο, ένα σεμνό και πλήρες συναισθημάτων,
 ε υ χ α ρ ι σ τ ώ, 
στέλνω στους μαθητές μου

ευχαριστώ για το ταξίδι
ευχαριστώ και για το παιχνίδι
κρυφτό
τα "φτου και βγαίνω" τα δικά μου
τα "φτου ξελευτερία" τα δικά σας
και τους ενδιάμεσους χρόνους παύσης και ζυγίσματος του ενός τον άλλον
τις σιωπές της πλάτης τις δικές μου, για να αφήσω περιθώριο
τις επιδρομές τις δικές σας, για να κερδίσετε χώρο


*******




artworks : Rebecca Kinkead
τώρα εγώ φεύγω..

...εσείς φροντίστε να ντύσετε την ψυχή σας ρούχα χρωματιστά, πολύχρωμα
 σαν λουλούδια μ' αρώματα και χρώματα
να έλκει το καλό...

και το νου σας,
 ένα ζευγάρι γερά παπούτσια να του φορέσετε
να περπατά με σιγουριά και να μεταλαμβάνει πραγματικότητα και λογική





κι αν τύχει κάποτε και βαλτώνετε, να θυμάστε: να έχει η ζωή σας νόημα..
αυτός ο στόχος, αυτό και το φάρμακο ._


στους μαθητές μου .

© Assimina

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

θυσιάζοντας την Ιφιγένεια για μια μικρή αναφορά στον Αλεσσάντρο Μπαρίκκο .



101 .



Κι έτσι
Αν και γεμάτα από βροχή
Άδεια μένουν τ’ απογέματα .
Σε ρόλο ας πούμε Ιφιγένειας
η τομάτα καλείται να εξευμενίσει το θυμό
μιας κατάστασης παρασιτικής


ένα ποίημα από την συλλογή: οι απέναντι, στον φιλόξενο χώρο της Βιβλιοθήκης



artworks : Rebecca Kinkead
(πατήστε επάνω στην εικόνα για να μεταβείτε στον χώρο)



© Assimina