Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

νέο σχολείο, νέο πανεπιστήμιο



28 .


Τις ώρες που τα ζω κι όσο μετά τα σκέφτομαι, φαντάζουν συναρπαστικά
Κι όπως τα γυροφέρνω στο μυαλό μου σα να συζητώ μαζί σας καθώς ετοιμάζομαι να γράψω, παίρνουν διαστάσεις μιας ενδιαφέρουσας συγκυρίας
Αν αργήσω λίγο αρχίζω κι αποδομώ την εικόνα και την εντύπωση
Ποιον θα ενδιέφερε;




Μεσημέρι δεύτερης Κυριακής των εκλογών, παραβρέθηκα σε μια εκδήλωση με θέμα «νέο σχολείο, νέο πανεπιστήμιο»
Δεν έγραψα ποτέ ανταπόκριση εν είδει δημοσιογραφικού άρθρου
Πως τώρα;
Θα ήμουν αγνώμων όμως αν δεν σημείωνα όσα μου έκαναν εντύπωση


Και πρώτα η επιλογή του χώρου
Το καφέ στο Πασαλιμάνι, βοηθούσε στην ανάπτυξη οικειότητας και μιας φιλικής διάθεσης προς το εγχείρημα και τους ομιλητές



Έπειτα η τοποθέτηση στο θέμα
Ιδέες που, αν και για μένα δεν ήταν πρωτόγνωρες αφού λίγα χρόνια πριν βρέθηκα να αποδελτιώνω άρθρα με ανάλογη θεματολογία και οπτική, με επανέφεραν σε τρόπο σκέψης και οπτικής που η ζωή, οι ανάγκες κι οι ρυθμοί της, αλλά και η συγχρώτιση με συγκεκριμένης αντίληψης ανθρώπους, με έκαναν να λησμονήσω
Από αυτές οι οποίες θα ήταν αξιόλογο και χρήσιμο να αναπτυχθούν όλες, συγκρατώ μία:
Όχι ίσες συνθήκες απέναντι σε άνισους
Ενισχυμένα κίνητρα απέναντι σε αυτούς που βιώνουν τη στέρηση

Σημαίνει πρακτικά:
η εκχώρηση ίσων ευκαιριών σε άνιση κατάσταση, επιτείνει την ανισότητα
(βλέπε μαθησιακές δυσκολίες, κοινωνικά ανένταχτες ομάδες, μειονότητες, μετανάστες, τάξεις ένταξης, κλπ)

Στη συνέχεια οι ομιλητές
Ο κύριος Παύλος Χαραμής, μέλος της ΟΛΜΕ-ΚΕΤΕΜΕ
Και ο κύριος Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, Πανεπιστημιακός
Αμφότεροι ειδικότητας Κοινωνιολόγου
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω την πληρότητα με την οποία ο καθένας ανέπτυξε το θέμα στο μέρος που τον αφορούσε
Ωστόσο, συγκρατώ και μια παρατήρηση
Ο λόγος του εν ενεργεία δασκάλου υπήρξε πολύ περισσότερο ζωντανός… (προς γνώση και υπόμνηση) βοηθώντας έτσι την κουβέντα και την κατανόηση των επί μέρους **
Ισχυρή αναλυτική σκέψη, αμφότεροι
Εντύπωση μου έκανε η παραδοχή εκ μέρους τους του ελλείμματος σε πρόταση, αντι-πρόταση, προκειμένου να αντιπαρέλθουμε το μοντέλο-βαρβαρότητα όπως χαρακτηρίστηκε
Δεν ήταν όμως λίγα και ασήμαντα όσα επισημάνθηκαν σαν προτάσεις
Μέρος, για εμένα κεφαλαιώδες, και το κομμάτι που ανέφερα πιο πάνω


Στο ίδιο πλαίσιο αναπτύχθηκε κι η προβληματική για τα φροντιστήρια και τους εργαζόμενους σε αυτά, σαν μια αναγκαιότητα που προέκυψε από τις επιλογές της πολιτείας για το δημόσιο σχολείο κι ακολουθεί παράλληλη πορεία με αυτό


Αυτά και πριν το τέλος να σημειώσω κι αυτό:
Γνώριζα για τους Αναπληρωτές Μειωμένου Ωραρίου
Ένας θεσμός(;) που ήρθε να διορθώσει (;) το θεσμό των ωρομίσθιων μια και δεν συνάδει η ύπαρξη του με το Δημόσιο ή εντός του Δημοσίου
Εκείνο που δεν γνώριζα ή δεν είχα ακούσει, είναι πως οι άνθρωποι αυτοί πληρώνονται από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και με μπλοκάκι…!!





Στη παράγραφο αυτή, στο ραδιοφωνάκι δίπλα μου «μπήκε» η μουσική του Δ. Παπαδημητρίου, «η ζωή που δεν έζησα»
Υπέροχη σύνθεση
Στη παρέα που σχηματίστηκε την Κυριακή, ανήκα στους μεγαλύτερους ηλικιακά πράγμα που μπορεί και να σήμαινε πως είχα περισσότερες εμπειρίες κι επομένως γνώσεις στα θέματα και που, τιμώντας τη ζωή που έζησα, δεν θα εκχωρούσα σε κανένα το δικαίωμα να αμφισβητήσει ή έστω να μην αποδεχτεί το προβάδισμά μου
Τώρα που το γράφω, νομίζω πως έτσι κάπως γίνεται με όλους τους ..μεγαλύτερους ηλικιακά ή άλλο…
Αστειότητες
Αστειότητες αφού πάντα αποδεικνύεται πως υπάρχουν πράγματα που χρειάζεται να μάθω κι άλλα που χρειάζεται να μου ξανα-θυμήσει κάποιος ή και να επαναπροσδιοριστούν εντός κι εκτός μου μια και τα πάντα ρει κι οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες δεν εξαιρούνται της ρήσης και του νόμου
Ο δάσκαλος οφείλει να επαναπροσδιορίζεται μέσα στο χρόνο
Το οφείλει στον εαυτό του κερδίζοντας αυτοσεβασμό και σεβασμό από τον περίγυρο
Στους μαθητές του οδηγώντας το όχημα με τις εκάστοτε νέες συνθήκες
Στη κοινωνία που κλήθηκε ή και οικειοθελώς τάχθηκε να υπηρετεί …




οι φωτογραφίες απο το καφέ
"Un Nuevo Mundo"
κατά τη διάρκεια πριν την εκδήλωση

το εγχείρημα επεχείρησαν η ΡΑΚΕ του ΣΕΦΚ


** ήθελα να υπογραμμίσω πως
η ζωντανή διαδραστικότητα
η εν θερμώ
προκαλεί και προάγει τη σκέψη και κατά συνέπεια τον λόγο
και την ποιότητα στην επαφή

...