16.
Μαζί μεγαλώσαμε..
Δηλαδή, για την ακρίβεια, εσείς μεγαλώσατε.. εγώ παραμένω ακόμα παιδί
Έχω βλέπετε πολλά ακόμη πρωτάκια να υποδέχομαι στο μέλλον
Να με συγχωρήσουν οι υπόλοιποι μαθητές μου, ακόμη κι αν ποτέ δεν διαβάσουν ετούτο το κείμενο, αισθάνομαι πως οφείλω να ζητήσω μια συγγνώμη που θα σας ξεχωρίσω από όλους
Και δεν είναι λίγοι
Λόγω ειδικότητας βλέπεις, έχω το προνόμιο να μπαινοβγαίνω στις διαθέσεις και τα μυαλά όλων των μαθητών του σχολείου μας
125 με 130 κανονικά φοιτούντες
Εσάς όμως θα σας ξεχωρίσω γιατί, το είπαμε.. μαζί μεγαλώσαμε…
Αντίθετα με τη Μαριλένα, γυρνώντας στο σχολείο Σεπτέμβρη του 2007 μετά από τρία χρόνια θητείας στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, δεν είχα στο μυαλό μου πως θα αντιμετώπιζα αλλαγές όποιου είδους παρά περίμενα να βρω πράγματα κι ανθρώπους, ανθρώπους και πράγματα όπως τα άφησα
Σαν διάθεση, πρόθεση και πρακτική.
Το μόνο που είχα κατά νου ήταν η αναμενόμενη από τον χρόνο φυσική φθορά των προσώπων. Τίποτε άλλο.
Και το τίποτε άλλο, γιγαντώθηκε εντός μου από την πρώτη ημέρα προσέγγισης του παλιού μου χώρου. Από το καλωσόρισμα έως τον ρυθμό και τη ψυχή του σχολείου.
Δεν ήμουν παρά ένα ξένο σώμα σε έναν ήδη κουρδισμένο με ένα τρόπο και προς μια κατεύθυνση, οργανισμό. Εκείνοι ήταν εκεί όσο εγώ ήμουν αλλού. Ήμουν η καινούργια. Πιθανόν και ένα στοιχείο που, επειδή θα «έκλεβε» ώρες διδασκαλίας τις οποίες ωστόσο δικαιούταν σαν πρώτη ανάθεση έναντι άλλων και σαν παλαιότερη στο σύλλογο, ήταν ενοχλητικό και όχι καλοδεχούμενο από ορισμένους συναδέλφους που το πρόγραμμά τους διαταρασσόταν. Οι νέοι συνάδελφοι πολλοί και ομοίως νέοι σε ηλικία. Ο Άγγελος ήταν μαθητής μου από την εποχή του φροντιστηρίου!!!
Έπρεπε να γίνουν εκ νέου συστάσεις. Όφειλα να εναρμονισθώ ή να επιβάλω το στίγμα μου. Μπορεί και τα δύο. Ο επαναπροσδιορισμός αναγκαίος. Ο τρόπος άγνωστος. Οι συγκρούσεις προ των θυρών. Οι εντάσεις καθημερινές. Η προσπάθεια αγωνιώδης αλλά συνειδητή. Σε όλα αυτά ένα πρόσθετο, να μεταφέρω και να κάνω πραγματικότητα όσα είχα την ευκαιρία να μελετήσω και να γνωρίσω θεωρητικά στην ομάδα μελέτης του ΠΙ στην οποία ανήκα τρία χρόνια. Δύσκολο.
Η ενημέρωση ελλιπής. Έπρεπε να αναλάβω κι αυτό το ρόλο. Δεν έχω τον τρόπο. Υπέκυψα. Η προσπάθεια έγινε ατομική. Οι μέθοδοι χωρίς χαρτογράφηση, στηρίζονταν κυρίως στο κέφι της στιγμής αμφοτέρων των πλευρών και την έμπνευση.
Στις τάξεις το παρελθόν μου υπήρχε μόνο μέσα μου κι όχι και στους μαθητές μου. Δύσκολο. Δύσκολο γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις αναπτύσσεται ένας πόλεμος που ποτέ δεν κηρύσσεται επισήμως. Ζητούνται διαπιστευτήρια τα οποία αν δεν είσαι διατεθειμένος να δώσεις, είτε γιατί έχεις διαφορετικές αντιλήψεις γι αυτό που σου ζητείται είτε γιατί δεν το κρίνεις σκόπιμο να δοθούν στην αρχή, οφείλεις να δώσεις την μάχη της αποδοχής με ένταση κι αποδείξεις συνεχείς. Ψυχοφθόρο. Αποπροσανατολιστικό. Κουραστικό.
Σε αυτή τη ..σκηνή μπαίνετε εσείς.
Όχι ακόμη δηλαδή! Μια στιγμή!!!
Πριν από εσάς..
η Μαρία – η κυρία Ράικου – που με τη γλυκύτητά της και τα αναπάντεχα δείγματα συμπάθειας ενίσχυε τη διάθεση μου…
ο Αλέξανδρος – ο κύριος Ποταμούσης – που στάθηκε δίπλα μου σαν βράχος να δέχεται τα ξεσπάσματά μου στεναχώριας …
ο Στάθης – ο κύριος Μεϊντάνης – εξαίρετος συνεργάτης κι ο άνθρωπος που πραγματώνει με τη μέθοδο διδασκαλίας του και τα δικά μου πιστεύω και με τις εύστοχες κι ειλικρινείς παρατηρήσεις του με βοήθησε να διορθώνω τη τακτική μου…
η Μαρίνα –η κυρία Ρέτζιου – που με τη ευθύτητα του χαρακτήρα της με βοηθούσε να σιγουρεύομαι για τα πράγματα και τις εκτιμήσεις γι αυτά
Η σκηνή δική σας τώρα!
Σαν πρωτάκια στο Γυμνάσιο έρχεσθε έτοιμα από τους δασκάλους σας να δουλέψετε με έναν τρόπο ομαδικό. Αποζητάτε τις εργασίες το ίδιο δυνατά όπως και τη χαρά μέσα στο σχολείο.
Σαν πρωτάκι στο γυμνάσιο κι εγώ, το πρόγραμμα με έπνιγε. Όχι η τάξη ή η δουλειά. Το πρόγραμμα. Το προγραμματισμένο. Το χωρίς παρεκτροπές από το σύνηθες. Το στατικό.
Βγήκαμε μαζί από αυτή τη κατάσταση παροτρύνοντας με, εσείς, προς την κατεύθυνση εφαρμογής προγραμμάτων και διαθεματικής. Ποτέ άλλοτε δεν τα είχα προσπαθήσει. Τα ήθελα με όλη μου τη ψυχή.
Κερδίσαμε.
Δεν ήταν φυσικά ο μόνος τομέας.
Πριν κι από αυτά υπήρχε η φάση των συστάσεων και για τις δυο πλευρές. Καινούργιοι εσείς, «καινούργια» κι εγώ. Μη το ξεχνάμε.
Τσακωμοί, καβγάδες, αλλά και κουβέντες, σκανταλιές, γέλια, αυστηρότητα. Όλα μαζί μας ωρίμασαν.
Όλοι σας κι ο καθένας χωριστά παίξατε ένα ρόλο στη προσαρμογή μου στο σχολικό περιβάλλον εκ νέου κι έναν κάποιο εγώ για εσάς.
Για το τελευταίο, κάποιοι «μιλήσατε» μέσα από τα κείμενα που σας ζήτησα. Άλλοι επώνυμα κι άλλοι ανώνυμα.
Για το πρώτο είναι η δική μου σειρά…
Συγχαίρω κι ευχαριστώ
Την Κωνσταντίνα Σ. που έγινε μια πανέμορφη κοπέλα και κοινωνικοποιήθηκε μέσα από τις συναναστροφές της με τους συμμαθητές της
Την Ειρήνη Τσ. Για την σταθερή παρουσία της ως μαθήτριας, τη συμπάθειά της, τη βοήθειά της σε όλες τις εργασίες και το μπλογκ του σχολείου
Την Μαρίνα Μ. για την αξιοπρεπή παρουσία της μέσα στο σχολείο, τη προσπάθειά της στην εξόχως δύσκολη φυσική, την εμπιστοσύνη της
Τον Μπάμπιο Μ. που άντεξε κι ας άλλαξε στο τέλος
Την ντελικάτη Σοφία Μ. με το γαλάζιο καθαρό βλέμμα και την ήσυχη σταθερή παρουσία της
Την επίσης ντελικάτη Άννα-Μαρία Π. για το γλυκό της χαμόγελο και την εμπιστοσύνη της
Παντελή, εσύ δεν το θυμάσαι αλλά η επισήμανσή σου τότε στην Α΄, πως όλοι οι καθηγητές έτσι κάνουν, φεύγουν… στάθηκε καθοριστική στο να επαναφέρω στο μυαλό μου την τόσο μεγάλη ανάγκη που έχουν τα παιδιά και την σταθερότητα γύρω τους.. τα καταφέραμε να φτάσουμε αξιοπρεπείς στο τέλος της Γ΄
Παναγιώτη Σ., δε ξεχνάω την αφοσίωσή σου στα λεγόμενα μου όσο αυτά μπορούσαν να φιλτραριστούν από τις γνώσεις σου τις γενικότερες… όπως και σε ευχαριστώ για την εντιμότητα κι ευθύτητα του χαρακτήρα σου… ευτυχισμένος στις νέες σου επιλογές!
Τσιούνης!!!, ίδρωνα να κρατήσω την τάξη με τα αστεία και τις παρεμβολές σου.. ωστόσο, σε ευχαριστώ γι αυτό ακριβώς και γιατί καλό μας έκανε και γιατί μου έδωσες την ευκαιρία να διδαχτώ πώς να αντιμετωπίζω τέτοιες καταστάσεις.. εύχομαι να βρεις τον δρόμο που ταιριάζει στη προσωπικότητά σου
Αλέξανδρε Φ., με το καλοσυνάτο βλέμμα σου, καλά τα καταφέραμε ως εδώ, η ζωή συνεχίζεται και δίνει πάντα ευκαιρίες για νέα αρχή…
Χρήστο Σε., και Χρήστο Σα., δύσκολο να βρίσκεσαι σε μια αίθουσα ακίνητος να παρακολουθείς πράγματα που μπορεί και να μην σε ενδιαφέρουν εκτός από το να μην τα καταλαβαίνεις.. το εκτιμώ.. ευχαριστώ για όσο το αντέξατε
Τσάγκας, δύσκολη η προσαρμογή σε νέο περιβάλλον εν μέσω εφηβείας.. τα κατάφερες καλά όπως και στον τρόπο σου να εκφράζεσαι στα διαγωνίσματα της φυσικής
Κανέλλα, το πιο καθαρό βλέμμα που συνάντησα σε μαθητή/τρια… σε ευχαριστώ γι αυτό, για την ευγενική παρουσία σου, τις προσπάθειές σου…
Παναγιώτη Ν., σταθερός με όσες δυσκολίες κι αν αντιμετώπιζες… ευχαριστώ και για την ευγένειά σου
Αντρέα Ντ., και για σένα ήταν μια φάση προσαρμογής σε νέο περιβάλλον… καλά πήγαν τα πράγματα, ναι; να συνεχίσουμε με νέα κέφια… ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη
Τάκης Π., πρόεδρε δύσκολα τα αξιώματα… καλή συνέχεια στη ζωή σου…
Λεώ!!!, θα μπορούσα να σε προσφωνώ και Σόλωνα με την τόση δικαιοσύνη που σε διακρίνει, σπάνιο για τον άριστο του σχολείου… ευχαριστώ για τα όσα δίδαξες και για την προσήνεια που έδειξες σε όλους…
Μήτσο Π., καλέ μου Δημήτρη με το χαμόγελο και την ανοιχτή καρδιά.. ξέρω αν το διαβάζεις τώρα θα σκας στα γέλια με την εικόνα της καρδιάς σου ανοικτής… παράδειγμα ανθρώπου που με θάρρος ξεμπερδεύει τις καταστάσεις που άλλοι φοβήθηκαν βοηθώντας παράλληλα συμμαθητές που δεν είχαν τον τρόπο να το ζητήσουν…. σε ευχαριστώ για όσα δίδαξες…
Ρία Ασ., πρώτα θα σε ευχαριστήσω που με την παρουσία σου στη μέση της Α χρονιάς στη τάξη, σταματήσαμε τους καυγάδες με την Μαριάντζελλα.. έπειτα θα σε συγχαρώ που τα κατάφερες να φτάσεις εγκαίρως στο τέλος της τρίτης και θα σε ευχαριστήσω προσωπικά γι αυτό..
Μαριάντζελλα Γκ., παρά τις αρχικές μας δυσκολίες καταφέραμε να συνυπάρξουμε ως το τέλος.. ευχαριστώ
Αντρέα Γκ., φαφλατά και φωνακλά, καλά τα κατάφερες μέχρι εδώ.. καλή συνέχεια με τις όποιες επιλογές σου
Θέμη Κ., λοξοδρόμησες ενδεχομένως αντικειμενικά κάτω από το βάρος κι εξωσχολικών υποχρεώσεων σου, έμεινες όμως παρόν στην τάξη και γι αυτό σε ευχαριστώ
Όλγα μου, ώριμη, έξυπνη, συνήθως αδιάβαστη μα πάντα με το χαμόγελό σου κι έτοιμη να αναλάβεις την ευθύνη σου.. μπράβο και για τις απαγγελίες σου μπράβο
Βαγγέλη Κλ., δεν μπόρεσα να καταλάβω τι σε έκανε να με χαρακτηρίσεις αυστηρή αλλά χάρηκα… ήσυχη κι ήρεμη δύναμη, ενδεχομένως να σε αδίκησα.. συμβαίνει αυτό με τους χαμηλού προφίλ ανθρώπους… με αντάμειψες με καλά γραπτά και μια καλή παρουσία..
Ζωή Μ., καλή μου.. τι να σου πω; Ευχαριστώ για όλες τις προσπάθειες που έκανες, την ευγένειά σου, τη συνεχή παρουσία σου, το χαμόγελό σου.. σου εύχομαι να πετύχεις εκείνο που δεν προσπάθησα καν αν και τόσο το ήθελα.. να γίνεις μια καλή δημοσιογράφος…
Εύα.. το σπουργίτι μου! Σε έκανε τόσο να υποφέρεις η φυσική! Σε ευχαριστώ που το άντεξες, το προσπάθησες και το έφτασες ως ένα καλό σημείο… εύχομαι με όλη τη ψυχή μου να πετύχεις τον στόχο σου μαζί της…
Δημήτρης Δ., σταθερός, διεκδικητικός, προσαρμοστικός, εργατικός… σε ευχαριστώ..
Πενέλοπε!!, δες σε τι θα σε κρίνω… το ποιο δύσκολο στις εφημερίες είναι να πείσεις τους μαθητές να κατέβουν στην αυλή.. πάντα μου έκανες το χατίρι!! Ξέρω! Εύκολο είναι κυρία να αντέξει κανείς τη λεπτή στριγκή φωνή σας νομίζετε;;; γελάω και ξέρω πως κι εσύ θα γελάς αν το διαβάζεις… σε ευχαριστώ πολύ πολύ γι αυτό (όχι που γελάς βρε.. που με άκουγες), για την παρουσία σου ως μαθήτρια, για τον χαρακτήρα σου…
Βασίλη Κ., η σχέση μας ίσως το θυμάσαι ξεκίνησε με μια πολιτική μας διαφορετική στάση απέναντι σε θέμα που για σένα λέει περισσότερα από ότι σε μένα… μου έκανε εντύπωση.. εκτίμησα το γεγονός πως ήσουν παρά το μικρό της ηλικίας σου ενημερωμένος… εύχομαι να συνεχίσεις να είσαι συνειδητός πολίτης του κόσμου αυτού.. σε ευχαριστώ για την άρτια πάντα προετοιμασία και παρουσία σου ως μαθητή, την ευαισθησία σου ως ανθρώπου, την εμπιστοσύνη που μου έδειξες να μου λες θέματα που σε απασχολούσαν και σε στεναχωρούσαν….
Μάκη Απ., γεννήθηκες σε μια οικογένεια που εμφυτεύει στα παιδιά της ευγένεια… σα μαθητής αρνήθηκες τα τετριμμένα και πορεύτηκες με όσα αγάπησες καταφέρνοντας το καλά… εύχομαι να συνεχίσεις με διορθωτικές κινήσεις και να πετύχεις το στόχο που θα βάλεις…
Καλλιόπη Αρβ., συνήθως εγώ είμαι εκείνη που καταλαβαίνει πως κάτι τρέχει με αυτόν που έχω απέναντί μου… μέχρι στιγμής δεν συνάντησα άλλον άνθρωπο πέρα από εσένα με αυτή την ιδιότητα… συχνά με ανακούφισε το γεγονός που υπήρχε ένας μαθητής να καταλαβαίνει πως κάτι συμβαίνει που με απασχολεί… μεγάλη και καλή αυτή η ιδιότητα.. να μην την ξεχάσεις στο ντουλάπι φυλαγμένη και να την προσφέρεις στον κόσμο που συναντάς και αύριο στα δικά σου παιδιά… σε ευχαριστώ για την συμπαράσταση, τις προσπάθειές σου, την συνέχεια στην απόδοση σου, την εύστοχη και ειλικρινή κριτική που μου έκανες…
Στάθη Κ., γλυκύτατος άνθρωπος μα ποτέ σε μια μεριά… εύχομαι να μπορέσεις να εκμεταλλευτείς αυτή τη ζουζουνιά που σε διακρίνει επαγγελματικά… να λέω ας πούμε μετά χρόνια.. βρε! Αυτός ο καλός ποδοσφαιριστής ήταν μαθητής μου!...
Ευαγγελόπουλε μού χάρισες μερικές καλές στιγμές ως μαθητής μέχρι που μεγάλωσες και δε σε χωρούσε ο εαυτός σου κι η τάξη… καταλαβαίνω τις διαφορές επιλογών καθώς και των συνθηκών μεγαλώματος… γι αυτό και σε ευχαριστώ για όλη όση προσπάθεια έκανες..θεωρώ σημαντικό το ότι έμεινες στο σχολείο μέχρι τέλους.. εύχομαι καλή συνέχεια στη ζωή σου…
Θύμιο Δ., ή Τίμο όπως μου είχες ζητήσει να σε αποκαλώ όταν ήσουν πρωτάκι… όταν ένας άνθρωπος που δε συνηθίζει να κοιτά τον άλλον στα μάτια, σου χαρίσει μερικά βλέμματα του, νομίζω πως σου δίνει την ευκαιρία να τον ευχαριστήσεις γι αυτό και να χαρείς που τα καταφέρατε ως εδώ…
Αντουάν! Μπορεί το γέλιο σου κι η διάθεση σου να αποδωμούσε το μάθημα συχνά, μα για μένα υπήρξε πάντα μια δύναμη να ξεκινήσω τη μέρα μου χαμογελώντας ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις… ευχαριστώ!
Τελειώνοντας να σημειώσω πως μερικά που είπα σε καθένα ξεχωριστά θα μπορούσε να ανήκουν σε όλους σας…. καλή συνέχεια… να προσέχετε τη ζωή σας… ευχαριστω!
* μια ευχή και χαιρετίσματα και στον ξενιτεμένο μας Μαρίνο Κ.....