παπαδίτσα, φράουλες, τομάτα, η σκουριά, αίμα, ντροπή, αυγή, χαρά, τα Χριστούγεννα, το προσπέκτους της PORTOFINO PIZZA, η Coca Cola, το κόκκινο πιπέρι, το γαρύφαλλο του Μπελογιάννη, το πρώτο στην RGB κλίμακα, φωτιά, το φανελένιο πανί των Γαλατών για τον πυρετό, το «κι», πάθος, αγάπη, νίκη, STOP, έρωτας, θυμός, κίνδυνος, το απυρόβλητο, έκκριση ενδορφινών, πείνα, οι Χασασίνοι, θάνατος, ένας κόκκος βελανιδιού, κεράσια, παπαρούνα, πυρίτιο, Πάσχα, ο βόρειος καρδινάλιος, και άλλα, και άλλα
σήμερα διαλέγω τη χαρά
*
κανείς δεν ρώτησε "για ποιον λόγο", Μαρία
☙ ❧
η έκφραση στον τίτλο είναι ένα ερώτημα που μού έθετε ο συνάδελφος Γιώργος Βάθης, στο γυμνάσιο Μαραθώνα όπου συνυπήρξαμε δυο χρονιές, 1991-'92, 1992-'93, εκείνος ως μόνιμος, Φιλόλογος στην ειδικότητα, εγώ ως αναπληρώτρια, Φυσικός στην ειδικότητα
μου απηύθυνε το ερώτημα κάθε που ήθελε να με προβληματίσει αν κάποια επιλογή μου ως καθηγήτρια των παιδιών, μια συμπεριφορά μου απέναντί τους, τους έκανε καλύτερους
αυτό ήταν για εκείνον -έγινε και δικό μου- το κριτήριο με το οποίο αξιολογούσε τα πεπραγμένα μας
μεγάλο σχολείο ο κύριος Βάθης
τον ευχαριστώ