Μemorial event for the children of Palestine @ Heraklion, Crete

οι γυναίκες του Ηρακλείου κινητοποιούνται, συγκινούν και κινητοποιούν

 

 © Assimina

τον έκανε καλύτερο άνθρωπο;

παπαδίτσα, φράουλες, τομάτα, η σκουριά, αίμα, ντροπή, αυγή, χαρά, τα Χριστούγεννα, το προσπέκτους της PORTOFINO PIZZA, η Coca Cola, το κόκκινο πιπέρι, το γαρύφαλλο του Μπελογιάννη, το πρώτο στην RGB κλίμακα, φωτιά, το φανελένιο πανί των Γαλατών για τον πυρετό, το «κι», πάθος, αγάπη, νίκη, STOP, έρωτας, θυμός, κίνδυνος, το απυρόβλητο, έκκριση ενδορφινών, πείνα, οι Χασασίνοι, θάνατος, ένας κόκκος βελανιδιού, κεράσια, παπαρούνα, πυρίτιο, Πάσχα, ο βόρειος καρδινάλιος, και άλλα, και άλλα

σήμερα διαλέγω τη χαρά

*

κανείς δεν ρώτησε "για ποιον λόγο", Μαρία

                                                                ☙ ❧  

η έκφραση στον τίτλο είναι ένα ερώτημα που μού έθετε ο συνάδελφος Γιώργος Βάθης, στο γυμνάσιο Μαραθώνα όπου συνυπήρξαμε δυο χρονιές, 1991-'92, 1992-'93, εκείνος ως μόνιμος, Φιλόλογος στην ειδικότητα, εγώ ως αναπληρώτρια, Φυσικός στην ειδικότητα

μου απηύθυνε το ερώτημα κάθε που ήθελε να με προβληματίσει αν κάποια επιλογή μου ως καθηγήτρια των παιδιών, μια συμπεριφορά μου απέναντί τους, τους έκανε καλύτερους

αυτό ήταν για εκείνον -έγινε και δικό μου- το κριτήριο με το οποίο αξιολογούσε τα πεπραγμένα μας

μεγάλο σχολείο ο κύριος Βάθης

τον ευχαριστώ

© Assimina

εμβόλιμον 97-98

Έλαβα κι εγώ σήμερα το τεύχος 97 – 98 του περιοδικού «εμβόλιμον»

Στο πρώτο ξεφύλλισμα το βλέμμα μου συγκράτησαν δύο τίτλοι ανάμεσα σε πολλούς άλλους: ο ένας: «ποίηση χωρίς εικόνα είναι σώμα χωρίς ψυχή» και ο άλλος: Η ποίηση των Ταλιμπάν
Στον πρώτο στάθηκα με αφορμή αφιέρωση συγγενούς πίσω από φωτογραφία του – 1938 – την οποία έχω δώσει στο περιοδικό λόγου «παρέμβαση» για το αφιέρωμά του το σχετικό με τον χρόνο, κι έδειχνε την σύνδεση ψυχής και εικόνας
Στον δεύτερο γι’ αυτό καθ’ αυτό το θέμα του που μού κέντρισε την περιέργεια

Ξεχωριστά, το αφιέρωμα στον Δημήτρη Ιορδ. Καρασάββα, τον Βεροιώτη ποιητή, όπου μέσα από κείμενα φίλων, συμπατριωτών και συναδέλφων του δίνεται η εικόνα του ποιητή ανθρώπου, αλλά και των παρουσιαστών, αφού, όπως συνήθισα να ισχυρίζομαι από παλιά σε φίλο ποιητή: ο τρόπος που κάποιος μιλάει για τους άλλους προσφέρει υλικό να μάθεις για τον ίδιο.
Κι άλλες, όμως, αξιανάγνωστες τουλάχιστον, συμμετοχές. Μην μακρηγορώ.

Τέλος, όσον αφορά στη δική μου συμμετοχή, ένα ειλικρινές ευχαριστώ στον Γιώργο Χ. Θεοχάρη και την συντακτική επιτροπή για την ευκαιρία της συμμετοχής στο περιοδικό
κι ένα ακόμη στον Κώστα Θ. Ριζάκη καθώς:
έβαλα τη μαγιά κι έβαλε το ψήσιμο
Ή, έβαλα τις κλωστές κι έκανε το γνέσιμο
Ή, επειδή με την επιμέλεια στο ποίημα μού έδειξε έναν άλλον τρόπο ποιητικής ρητορικής ξεδιπλώνοντας την θαυμαστή δεξιότητά του στο θέμα.
Ο Βασίλης Λαλιώτης σε κάποιο από τα παλιά του ποιήματα έγραφε: «το μη διδασκόμενο είναι σπατάλη εκδοχών και δεν δίνεται, δείχνεται». Ίσως το έχουν πει κι άλλοι κι ενδεχομένως καλύτερα, εγώ αυτό θυμάμαι, και το έβλεπα να ενεργεί στις λίγες ευκαιρίες συνεργασίας για επιμέλεια των ποιημάτων μου με τον Κώστα Θ. Ριζάκη.

Περισσότερα στο μέλλον, αν αξιωθώ.

Προς το παρόν και σε επανάληψη: ευχαριστώ.
.
.
.
σ.σ.: (εκ των υστέρων) εδώ, στην παράγραφο όπου αναφέρεται ο Βεροιώτης ποιητής Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας και στην σειρά του λόγου: από κείμενα φίλων, συμπατριωτών και συναδέλφων, όφειλα να προσθέσω και το: ομότεχνων
οι λέξεις όμως κρύβονται όταν τις ψάχνω
διόρθωση, 23 07 2023

από τον χώρο μου στο f/b 

η ανάρτηση γίνεται κ α ι για να θυμάμαι, να χαίρομαι κι ε υ χ α ρ ι σ τ ώ

© Assimina

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΑΝΤΟ ΤΙΧΟΜΙΡ, το σημειωματάριο ενός μισθοφόρου

Εμείς· που το 2023 θα χωρούσαμε στο 60 plus των ετών μας, βαθειά καθισμένοι στις καρέκλες γραφείου καθηγητών φροντιστηρίου σχολιάζαμε τις νέες εγγραφές γεννηθέντων την δεκαπενταετία της εφηβείας μας, αρνήσεων και αναζητήσεων: γεννιόντουσαν παιδιά το ’71; Αργότερα, κάποιοι έκαναν παιδιά, μέλη νέων στατιστικών, άλλοι είχαν, άλλοι όχι μα αντάλλασσαν στίχους καθισμένοι με χαμηλωμένο φως δίπλα στο τζάκι

 

Αλέξανδρος Σάντο Τιχομίρ· τριακονταετής παρά ένα, «πατέρας» τεσσάρων ποιητικών συλλογών, ήδη. [τι έκανε στη δική του εφηβεία, άραγε;]

       Κρατώ εδώ και καιρό στα χέρια μου την πρόσφατη συλλογή του: «το σημειωματάριο ενός μισθοφόρου» (εκδ. Ρώμη). Ποιήματα αναπτυγμένα στις 130 σελίδες του βιβλίου, σε επτά διακριτά μα συνδιαλεγόμενα μέρη, μιας καλαίσθητης άκρως έκδοσης, με πρόλογο κι επίμετρο του ίδιου και με τέτοιο πνεύμα που με προκαλεί να ψάξω περισσότερα για τις γνώσεις αλλά και το κοινωνικό «είναι» του, τάξη – θέση – απόψεις.

       Η μελωδία που συνοδεύει τα τραγούδια (αυτό τον χαρακτηρισμό αποδίδει ο δημιουργός στα ποιήματα), η μελωδία λοιπόν, «πότε γραμμική, πότε μη γραμμική , επιχειρεί να ενσαρκώσει τον τρόπο που φανερώνεται καθημερινά στα μάτια μας η Άβυσσος, το κοσμικό ψευδώνυμο του Ανθρώπου.», όπως ο ίδιος ο Α. Σ. Τ. ενημερώνει στον πρόλογο της έκδοσης.

 

Από αυτά επιλέγω τέσσερα μικρής έκτασης κι έναν τίτλο

Έναν τίτλο που μόνος του θα κέρδιζε την περιέργειά μου ώστε να μελετήσω τη γραφή του Αλέξανδρου: Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΗΣΙΩΝ (ποίημα σελίδας 24) [όπως άλλωστε και ο επόμενος: ΕΠΟΧΗ ΜΟΥ, ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ]

 

 

 

ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟ ΔΕΡΑΣ

 

Το αλφάβητο έγδαρε το ηλιοβασίλεμα
και τ’ άπλωσε σ’ ένα κλωνάρι της ηλικίας μας
όπως αποθέτεις το αντίο σ’ ένα στόμα.

 

 ΕΦΗΒΕΙΑ

 

Κ’ οι μώλωπες στο δέρμα του ορίζοντας
σαν κρατίδια της νιότης μας
που ιδρύσαμε
όταν το φιλί ήταν το αλφάβητό μας.

 

Ο ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ

 

Αγκαλιασμένη απ’ της Νύχτας το κόκκινο στόμα
απόδιωχνες τα σκυλιά της λήθης
μακριά απ’ το σώμα του, που ήτανε δοσμένο
στου θρήνου σου το εφηβικό παραμύθι.
Τη γλώσσα σου έκανες στιλέτο
που μ’ απελπισία έμπηγες
κάθε στιγμή στου φόνου το κορμί
και στης ατιμίας τον λαιμό που σκίαζε
των προγόνων τα ανθηρά λιβάδια.
Σαν έμβρυο κλειδωμένη μέσα
στην ντουλάπα της αντίστασης
έγδερνες ό,τι απέμενε
απ’ τη μητέρα σου ακέραιο:
το δέρμα σου, ηλέκτρα,
που κάποτε η μάνα σου χάιδευε
με χέρια που δε λέρωνε το ηλιοβασίλεμα.

 

 ΓΕΝΝΗΣΗ

 

Έχω καθίσει στα γόνατά μου τη φωνή σου
λερωμένη με φως
κάτω απ’ τα πλατάνια.

 

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΑΝΤΟ ΤΙΧΟΜΙΡ

 το σημειωματάριο

ενός μισθοφόρου

 

 

συγχαρητήρια!

να διαβαστεί με έγνοια κι αγάπη

να δώσει νόημα στις αναζητήσεις πολλών

 

© Assimina
x

Σάρα Τίσντεϊλ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ

50 ποιήματα της Σάρα Τίσντεϊλ (Sara Teasdale), επιλεγμένα με τυχαία σειρά από τους δικτυακούς χώρους: All Poetry και Poetry Foundation, πρώτη φορά σε βιβλίο στα ελληνικά σε μετάφραση της Ασημίνας Λαμπράκου

δίγλωσση έκδοση, εκτός εμπορίου, σε ελεύθερη ανάγνωση στον ιστοχωρο: internet archives

Φωτογραφία εξωφύλλου: Sara Teasdale (Σάρα Τίσντεϊλ), 1910 Missouri

δημιουργός: Gerhard Sisters

Permalink: http://collections.mohistory.org/resource/14662

© Assimina

λίγες σκέψεις σχετικά με την "διόρθωση" του περιεχομένου λογοτεχνικών έργων

το τελευταίο διάστημα, ανάμεσα σε άλλα πολλά, πληροφορήθηκα και μια τάση που φαίνεται να έχει αρχίσει να επικρατεί, να διορθωθούν τα περιεχόμενα λογοτεχνικών έργων στο λεκτικό τους επίπεδο, όροι που χρησιμοποιούνται να περιγράψουν καταστάσεις, προσωπικότητες, γεγονότα, στο όνομα μιας ορθότητας λόγου απέναντι σε φύλα, τάσεις σύγχρονες-κινήματα κλπ

  αν μέσα από την ζωγραφική αποτύπωση τοπίων εποχής, οι ειδικοί ανακαλύπτουν καιρικές, ατμοσφαιρικές συνθήκες, έως και χημικά στοιχεία που επικρατούσαν στην ατμόσφαιρα την εποχή που αποτυπώνει ο ζωγράφος, ακόμη και την επίδραση στην υγεία του και γενικότερα ή και την αιτία της εξέλιξης της φύσης όπως την παραλάβαμε στα χρόνια μας, στα λογοτεχνικά έργα αποτυπώνονται οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, προσωπικές συνθήκες της εποχής του δημιουργού αλλά και την ισχύ απόψεων του ίδιου και του περίγυρου αυτού αλλά και γενικότερα

  με την ...συμμόρφωση των λογοτεχνικών κειμένων εισάγοντας όρους της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας τού σήμερα,  σβήνονται οι πληροφορίες εκείνες και μαζί τους οι αιτίες όλων, ό λ ω ν, των αγώνων μιας πονεμένης ανθρωπότητας που μας έφεραν στο σημείο που ζούμε σήμερα

άραγε αυτό είναι που επιδιώκουν οι υποστηρικτές και θεμελιωτές της τακτικής; να σβηστούν οι αποδείξεις; η ιστορία της ανθρωπότητας σε αυτό το επίπεδο; θα πρέπει να απαντήσουν, αλλά πριν από εκείνους θα πρέπει εμείς οι άλλοι να αποτρέψουμε το "οξύ να πέσει πάνω στους πίνακες"

  δεν έχει νόημα, κανένα νόημα!

  ας σκεφτούμε την εικόνα: μετά από χρόνια τα παιδιά θα αναρωτιούνται προς τι οι καταγεγραμμένοι και διδασκόμενοι κοινωνικοί αγώνες αφού οι αποδείξεις μέσω των λογοτεχνικών κειμένων δεν δεικνύουν την αναγκαιότητα να έχουν υπάρξει;

© Assimina

Σάρα Τίσντεϊλ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

δίγλωσση έκδοση, εκτός εμπορίου, 50 ποιημάτων της Sara Teasdale (Σάρα Τίσντεϊλ) 

επιλεγμένα με τυχαία σειρά από τους δικτυακούς χώρους All Poetry και Poetry Foundation

περιορισμένος αριθμός αντιτύπων 

για λίγους φίλους και βιβλιοθήκες

Με την Sara Teasdale και την ποίησή της «συναντήθηκα» το 2015, σχεδόν παράλληλα με εκείνην των Ingrid Jonker και Dorothy Parker. Το ίδιο έτος ξεκίνησα να επιχειρώ τις μεταφράσεις κάποιες εκ των οποίων δημοσιεύτηκαν αργότερα στα e-περιοδικά staxtes2003.com και Φτερά Χήνας.

            Τα ποιήματα που συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα συλλογή επιλέχτηκαν με τυχαία σειρά από τους χώρους: All Poetry και Poetry Foundation

            Τα βιογραφικά στοιχεία αντλήθηκαν από άρθρο της Encyclopedia Britannica γραμμένο και αναθεωρημένο από την Amy Tikkanen η οποία εργάστηκε στην Britannica για πάνω από δυο δεκαετίες, διευθύνοντας το τμήμα διορθώσεων κι ασχολούμενη με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων. 

© Assimina

απέρριψα τα αξιολογικά κριτήρια επειδή επιθυμούσα αξιολόγηση

Ιούλης 2013, έξοδος από την υπηρεσία με συνταξιοδότηση

Έως τότε, ενεργή με τρόπο που

1) δικαιολογεί και τιμά το θέμα του τίτλου

2) τιμήθηκε από σχολικούς συμβούλους κάθε ειδικότητας και της δικής μου

φέρω, λοιπόν, και τιμώ το δικαίωμα να αρνηθώ τα αξιολογικά κριτήρια

εκείνα, αλλά και τα τωρινά

κύριοι, ντροπή!

© Assimina

σταφυλή τεύχος 3

η ανάρτηση γίνεται για να θυμάμαι, να χαίρομαι και να ε υ χ α ρ ι σ τ ώ

© Assimina