Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011
σε αυτόν τον τοίχο, συγκεντρώσαμε τις ευχές των δύο συνεργαζόμενων σχολείων, του Πολωνικού και του δικού μας, για τα Χριστούγεννα
το θέμα του project, ειναι αυτό που περιέχεται σαν τίτλος και αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της ανακήρυξης απο την E.U. του έτους 2011, σαν έτος "ευαισθητοποίησης στον εθελοντισμό"
υπόθεμα του: " παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς οικογένεια, ενήλικες που γερνούν χωρίς παιδιά"
στόχος του: να δώσουμε στον κόσμο παιδιά με αυξημένη ενσυναίσθηση και πράξη
...
ευχαριστώ τόσο πολύ τους μαθητές μου που με ακολούθησαν σε αυτό το πρόγραμμα όσο δεν μπορεί να εκφραστεί πληκτρίζοντας...
καλές γιορτές σε Εσάς και τις οικογένειές σας
καλές γιορτές για όλους...
...
© Assimina
Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011
waLLwiSHer and Christmas wishes .
το wallwisher είναι μια εφαρμογή που θα κατέτασσα στα εργαλεία web2.0 και μάλιστα σαν ενα εχρηστο εργαλείο που μπορεί να ενδυθεί όποιο ρόλο του δώσεις
επέλεξα να το χρησιμοποιήσω σαν εργαλείο διάδρασης, εργαλείο συνεργατικότητας ή ασύγχρονης επικοινωνίας
καθώς δε, οι γιορτές είναι προ των πυλών, αποφάσισα σε εναν τέτοιο τοίχο να συγκεντρώσω ευχές απο διαφορετικής ηλικίας, κοινωνικής προέλευσης, οικονομικής κατάστασης ανθρώπους
εμφανίζω λοιπόν το αποτέλεσμα με όσες ευχές συγκεντρώθηκαν και με την υπόμνηση πως οποιαδήποτε στιγμή κι αν θελήσει κάποιος, και χωρίς λογαριασμό, μπορεί να διπλοκλικάρει σε ένα σημείο του τοίχου και να ενώσει και τη δική του ευχή με τις δικές μας
προσοχή όμως! η εφαρμογή δέχεται λατινικούς χαρακτήρες μονο! όχι ελληνικούς.
ευχαριστώ όλους που ανταποκρίθηκαν
καλές γιορτές!
© Assimina
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
2011: European Year of Volunteering - a Visit to Sunday Immigrant School
43 .
δράση που εντάσσεται με τη σειρά της στην ανακήρυξη από την Ε.Ε. του 2011 ως έτος εθελοντισμού
Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011
συνεργατικά εργαλεία web2
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
using radio on eTwining .
Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011
το πιο άσχημο .
Όχι! Δεν θα παραλείψω να σου μιλήσω για τον χειριστή μηχανημάτων στη μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία που συνεργάζεται στα δημόσια έργα και το πρωινό που βρέθηκε στη δουλειά με τη σκέψη του στους 8 μήνες που είχε απλήρωτος κι έκοψε το χέρι του Ευτυχώς έτσι που να ταλαιπωρηθεί αλλά να μην έχει μόνιμες απώλειες.
Δεν θα ξεχάσω να σου πω και για την γυναίκα 36 χρονών που εντυπωσιάστηκα μετρώντας τα προσόντα της στο linkedin. Απλήρωτη τους τελευταίους 6-7 μήνες.
Ούτε τον επιστάτη του έργου μιας άλλης κατασκευαστικής που έχει την ίδια μοίρα με τους πιο πάνω.
... Θα επικεντρωθώ όμως σε τούτο που είναι και δικό μου πλέον.
Το πιο άσχημο είναι ότι, όπου κι αν βρεθούμε, το μυαλό μας ξοδεύεται να βρούμε τρόπους να επιζήσουμε. Πως και που θα διαθέσουμε τον ελεύθερο ο καθένας χρόνο του για να εξοικονομήσει ότι του χρειάζεται για όσα τον αναγκάζεις.
Κι έτσι δουλειά δεν γίνεται. Το ξέρεις! κι αν επιμένω σε αυτό είναι που οι επιπτώσεις αφορούν όχι το άτομο, ούτε και τους συναλλασσόμενους μαζί του, αλλά ένα τεράστιο μέρος του κοινωνικού συνόλου. Το σπόρο του μέλλοντος όλων.
Όχι! Συμπεραίνεις λάθος! Δεν υποστέλλω τη σημαία.
Θα την κρατήσω όμως σε μεσίστια θέση.
Κύριοι, πενθώ ._
Δευτέρα 2 Μαΐου 2011
αθλητές μεγάλων αποστάσεων και ημιαντοχής...
αυτό το σαββατοκύριακο μοιάζει με τη τελευταία στροφή δρομέα μεγάλων ταχυτήτων
100 μέτρα πριν το τέλος
χωρίς ανάσα
...ένα τέλος που για φέτος, λογιστικά θα αποδειχθεί άριστο σχεδόν, επιτυχές, αλλά που η πραγματική μέτρηση θα αποφανθεί χρόνια μετά.. σε κάποια τάξη του Λυκείου..
slow motion, παρακαλώ
για το φινάλε...
"Η περιγραφή σας, για το τελικό φίνις, ταιριάζει σε αθλητές μεγάλων αποστάσεων και ημιαντοχής.Και ξέρετε; Είναι όντως από τα πιο επίπονα στάδια μιας τέτοιας προσπάθειας, ενός τέτοιου αγωνίσματος.
Ο αθλητής πρέπει να δώσει όλες τους τις δυνάμε...ις, όταν τερματίσει να είναι κατάκοπος, αλλά για να κερδίσει πρέπει κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων μέτρων, να είναι πλήρως χαλαρός ώστε να ελέγχει το σώμα του.
Καλή σας δύναμη λοιπόν, τώρα που μπαίνετε στην τελική ευθεία.
Καλό μήνα και καλή Πρωτομαγιά!
Χρόνια Πολλά!"
ω! γράφω, σβήνω 2 λεπτά τώραδεν ξέρω πως να πω αυτό που σκέφτηκα
1. όταν το έγραφα το σημείωμα σκεφτομουν πως έχεις τις γνώσεις ως αθλητής αλλά κι ως Δάσκαλος
2. όταν το σκάρωσα στο μυαλό μου, ήταν γιατί συνειδητοποιούσα πως δεν "είχα" το απα......ιτούμενο χαλαρόν για τα τελευταία μέτρα ώστε να ελέγξω το μυαλό μου και τη διάθεσή μου εις τρόπον ωστε να προκύψουμε, μαθητές και καθηγήτρια, παραγωγικοί όπως πρέπει για τα τελευταία μέτρα...
3. ελπίζω να τα καταφέρω
4. έβγαλα για πρώτη φορά την ύλη ακολουθώντας όμως τις υποδείξεις του υπουργείου.. αυτό με ανησυχεί αντί να με ενθαρρύνει..
5. σε ευχαριστώ που σχολίασες όπως σχολίασες.. εξαιρετικά!
"Δύσκολο να έχει κανείς τις γνώσεις.Γνώσεις έχω.
Και ναι ξέρω πως στα περίφημα τελευταία μέτρα, ο αθλητής νιώθει να παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό.
Όλο του το σώμα είναι κατάκοπο. Εκείνος δεν του επιτρέπει να φανεί. Και για να το κάνει αυτό... ρίχνει όλα τα μέσα που διαθέτει. Έχετε προσέξει δει πόση δύναμη κουνάνε τα χέρια τους στα τελευταία μέτρα; Πώς παράλληλα το σαγόνι τους (!) κυριολεκτικά χοροπηδάει σαν... ξεβιδωμένο;
Από τη μια επιστρατεύουν και την τελευταία ικμάδα τους από την άλλη, δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να το δείξει.
Έτσι ΚΑΝΟΥΝ και οι δάσκαλοι. Ακόμα κι αν δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.
Τώρα τα δίνετε όλα. Θα τα δώσετε όλα. Εκεί, κατά το τέλος Ιουνίου θα πέσετε στο χορτάρι βαριανασαίνοντας, αλλά θα είναι ευτυχισμένη "πτώση".
Τώρα είναι σίγουρο ότι θα κινητοποιήσετε κάθε ικανότητα που έχετε. Για να συμμαζέψετε ακόμα και τα πιθανά σφάλματα που έγιναν.
Και σίγουρα, είμαι σίγουρος, ότι το βάθρο θα σας περιμένει.
Όχι για εσάς, αλλά για τον αγώνα που κάνετε.
Το ότι βγήκε η ύλη, δεν είναι κακό. Όπως κι αν βγήκε.
Αν μη τι άλλο, αυτό που στα παιδιά στην αρχή της χρονιάς φαινόταν βουνό, τώρα είναι ένας δρόμος που τον έχουν πατήσει. Θα τους είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσουν τα θέματα που διαπραγματευτήκατε, όταν θα κάνουν επανάληψη.
Έτσι νομίζω τουλάχιστον.
Εγώ ευχαριστώ που βρήκα την ευκαιρία να ξαναμπώ στο, στίβο...Έστω και εκ των πλαγίων :)) "
Κυριακή 3 Απριλίου 2011
Mesogeios
δύο οι προσπάθειες!
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Σάββατο 19 Μαρτίου 2011
κεφαλή επί πίνακι .
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
Η Βαβελ των νοημάτων κι οι τρεις δημόσιοι .
Είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Καλοί, πολύ καλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Τόσο που ομολογώ πως θα ήθελα να τους μοιάζω. Κι είναι αυτοί που φτιάνουν την πολιτική. Πώς να στο πω αλλιώς να με καταλάβεις; Υλοποιούν. Αυτοί υλοποιούν τις βασικές κατευθύνσεις. Όχι! Να προσπαθήσω καλύτερα… Είναι αυτοί που φτιάχνουν, ερμηνεύουν και βρίσκουν τις κατευθύνσεις στις οποίες πρέπει να κινηθεί η οικονομία, η κοινωνική πολιτική κι όλα τα λοιπά που συγκροτούν στο σύνολο την πολιτική που ικανοποιεί τις απαιτήσεις των ταγών του παγκοσμίου γίγνεσθαι.
Ακόμη κι έτσι όμως, δεν είναι παρά…, πολύ καλοί δημόσιοι υπάλληλοι.
Θέλω να πω πως, αν άλλοι ήσαν οι ταγοί κι άλλοι οι προσανατολισμοί των επιταγών τους, για εκείνες θα καλούντο οι τρεις δημόσιοι να βρούν λύσεις ώστε να υλοποιηθούν τα ..προστάγματα.
Σημαίνει δηλαδή πως, το πάνω χέρι τόχεις εσύ! Εγώ! Όλοι μας οι ταπεινοί και καθημερινοί. Αρκεί… αρκεί να μπορούσαμε να τοποθετήσουμε σαν ηγήτορες ή εκπροσώπους των λαϊκών συμφερόντων μας, άλλης πολιτικής απόχρωσης κυβερνήσεις… κάποιες που σίγουρα δεν θα ήσαν υπηρέτες του αυτού του μοντέλου ανάπτυξης της αγοράς πχ. Όχι! Μη μου ζητάς πολιτικούς χαρακτηρισμούς. Μπερδεύτηκα κι εγώ πια και δεν ελπίζω στα μεγάλα… εκείνα που κάποτε διαχώριζαν με σαφή τρόπο την κυριότητα των μέσων παραγωγής….
Αυτά σκεφτόμουν προχθές βλέποντάς σε να πασχίζεις στα νοήματα των λέξεων. Κι όχι πως δε σε καταλάβαινα μια και… έκπληκτη στεκόμουν κι εγώ πριν μερικά χρόνια όταν υποχρεωνόμουν να αποδελτιώσω την εκπληκτική λέξη: flexibility ως ευκαμψία αντί ευλυγισία που προβλέπουν τα οξφορδιανά λεξικά που χρησιμοποιούσα
Διότι, ως γνωστόν άλλη η κινητικότητα που υπονοείται με την λέξη ευκαμψία κι άλλη αυτή της ευλυγισίας. Συμφωνείς; Όμως… έτσι θα αλλοιώνονται τα νοήματα των λέξεων αν ….. αν… στα είπα παραπάνω…
Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
η γρίπη τέχνας κατεργάζεται..!
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
ice alert .
πως να ζεσταθούν αυτές οι αίθουσες;!
δεν είναι το πετρέλαιο που δε φτάνει
είναι τα χνώτα που λιγοστεύουν
παρατηρώντας τους μαθητές μου
που τώρα είναι Α λυκείου)
Ice alert προειδοποιεί το καντράν του αυτοκινήτου κι ο παγωμένος θόρυβος της μίζας προσυπογράφει.
Σήμερα είχα τετράωρο.
Όποιος όμως φαντάστηκε μια τέτοια ή και την άλλη.. παράσταση χωρίς δυσκολίες, πιάστηκε στη φάκα της αυταπάτης. Γιατί, πώς να το κάνουμε; Ένα έργο που δεν γράφεται εξ αρχής αλλά κατά την διάρκεια, έχει τις δυσκολίες του.
Ακόμη κι αν η δομή του είναι προκαθορισμένη.
Διάλογοι που κολάνε. Συναισθήματα που παγώνουν. Φασαρία από το ακροατήριο που απαιτεί άμεση και με φαντασία κι ετοιμότητα εναλλαγή του σεναρίου. Εξασφάλιση της συμμετοχής αφού απαιτείται συνεργατικότητα για την αφομοίωση των νοημάτων και την αυτό- και σκέτη αξιολόγηση της διαδικασίας. Παραλαβή παραγόμενου προϊόντος, ήτοι αποτέλεσμα.
Και σε αυτή την παράσταση, το χειροκρότημα αργεί…
Αν πάλι ήμουν ψυχολόγος θάχα τέσσερεις συνεδρίες των 20 κατά μέσο όρο ατόμων με δεκάλεπτα διαλλείματα ανάμεσα. Με δομημένη σκέψη και τακτική, τοποθετημένη σε μια από τις σχολές ψυχολογίας και με ενδεικτικό καταλληλότητας, νομίζω θα τα κατάφερνα. Το πλήθος θα το μετρίαζα σε μικρότερες ομάδες, των δέκα ας πούμε ατόμων, και με σχεδιασμένο πλάνο θα κατάφερνα να πετύχω τη ποθούμενη σύμπλευση. Όχι φυσικά από την πρώτη συνεδρία! Σε μια από τις επόμενες. Ίσως προς το τέλος της θεραπείας(!). θα μετρούσα φυσικά και μερικές ..απώλειες κατά τη διάρκεια. Λογικό! Μα… είναι θέματα ιδιοσυγκρασίας και σίγουρα έχει την ευθύνη το άτομο κατά πόσο αφήνεται να ψυχαναλυθεί και να δεχθεί τις επιδράσεις της θεωρίας μου. Σίγουρα ναι!
Στο κομμάτι, δουλειά, απόδοση στον βασικό σκοπό του εγχειρήματος, μάθηση-γνώση, τον λόγο νομίζω θα είχε ένας μάνατζερ. Ναι! είμαι σίγουρη πως αυτή η ευθύνη ταιριάζει σε έναν, διακεκριμένο μάλιστα, μάνατζερ. Θα καθόριζε στόχους. Πρωτεύοντες, δευτερεύοντες και διαδικασία επίτευξης. Γρήγορες εναλλαγές σχεδίων για την αύξηση της παραγωγής και την αποτελεσματικότητα των ομάδων. Χρονοδιάγραμμα πιασίματος πλάνων και μια εν δυνάμει εναλλακτική στη περίπτωση αργοπορίας ή το αντίθετο. Θα υπήρχαν δε, σίγουρα μπόνους.
Το περιεχόμενο της δουλειάς, νομίζω είναι θέμα δασκάλου. Ναι! ένας δάσκαλος θα καθόριζε το περιεχόμενο του εγχειρήματος. Αναλυτικά προγράμματα, διαθεματικά. Μια κάποια παιδαγωγική υπηρετούσα τους στόχους. Εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων διδασκαλίας. Ευθύνη. Ευθύνη. Ευθύνη. Ηθική. Έμπνευση. Μετάδοση. Αποτελεσματικότητα. Αξιολόγηση. Αποτίμηση.
Σήμερα είχα τετράωρο.
Ice alert προειδοποίησε το καντράν του αυτοκινήτου κι ο παγωμένος θόρυβος της μίζας προσυπέγραψε.
Κατάργηση και των δύο Γυμνασίων Ζεφυρίου ήταν το πρώτο χαρτί που έπεσε στο τραπέζι της ενημέρωσης προθέσεων της Περιφέρειας προς την ΕΛΜΕ.
Μάνατζεμντ ._
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Poverty and Social Exclusion : my distance learning programm .
32.
τέλη Νοέμβρη, βρέθηκα να παρακολουθώ το εξ αποστάσεως μάθημα "Φτώχεια και Κοινωνικός Αποκλεισμός" στα πλαίσια της etwinning επιμόρφωσης και κατόπιν έγκρισης αίτησής μου.
- το περαιτέρω άνοιγμα στην τοπική κοινωνία
- η εμβάθυνση στις έννοιες φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός
- η ενεργοποίηση μας σε ορισμένες κατευθύνσεις σε σχέση με το θέμα
- και τέλος, η επικοινωνία και συζήτηση με σχολεία άλλα εκτός Ελλάδας
Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011
στη χρονιά που έρχεται να κρατήσω...
Τα δώρα μου δόθηκαν νωρίς
Τρία
Από αρσενικά όλα
Το χαμογελαστό ευχαριστώ του Σπύρου για τον βαθμό του στο Α τρίμηνο… το παιδί έχει επίγνωση κι η αναγνώριση που εκδηλώθηκε με ευγνωμοσύνη, δηλοί σημάδι χαρακτήρα ωραίου και τη σιγουριά πως η σπορά θα φέρει καρπό
Τα λόγια του πατέρα που είδα μια μόνη φορά, στη κόρη του: αυτή είναι ψυχή μεγάλη… μου αρέσει να μου αποδίδουν αυτό τον χαρακτηρισμό.. αποδίδοντας μου την ευθύνη, με αποτρέπει από την μικρότητα
Ο άντρας που με συνέκρινε με άλλη γυναίκα, ιδιαιτέρως έξυπνη κατά τη γνώμη μου, είναι άνθρωπος αυστηρός και άτεγκτος σε κρίση και χαρακτηρισμούς… βγήκα καλύτερη για κάποιους λόγους… δεν πιστεύω στις συγκρίσεις σαν μέτρο αξιολόγησης… ωστόσο, η ικανοποίηση της αναγνώρισης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μου με χαροποιεί πολύ και προσθέτει στην αυτοεκτίμησή μου
Επι-κοινωνία
Μπαίνω στο facebook
Η έξαψη της πρώτης επαφής με το μέσο, δίνει σύντομα τη θέση της στο συναίσθημα που με κυριαρχούσε όταν με την μάνα μου πηγαίναμε τα Σάββατα στη κεντρική αγορά των Αθηνών σαν ήμουν παιδί και τους πέριξ δρόμους… χάνω σημαντικό μέρος των ιδιοτήτων μου.. παραχωρώ την υπομονή και τη συγκέντρωσή μου σε μικρού μήκους κείμενα, πρόχειρες καταγραφές, σύντομες εκφράσεις ευαρέσκειας ή δυσαρέσκειας, αδιαφορίας… ένα κλικ αρκεί κι η απουσία του ισοδύναμα… χάος… προσπαθώ να βρω, βρίσκω τρόπους να μετατρέψω το χαώδες τής εκεί επικοινωνίας σε πιο ανθρώπινο… το χάνω με τις νέες ρυθμίσεις… παραμένω διεκδικώντας πίσω τις βασικές μου αρετές… προσπαθώ να αμείψω ανθρώπους που κάνουν το ίδιο με την αναγνώριση του γεγονότος… εξακολουθώ να μη «φωνάζω»
Κλείνω σχέσεις
Ο καρτερικός και ανεκτικός άνθρωπος μεταμορφώνεται σε αυστηρό κριτή και ζητά εκείνα που δεν διεκδίκησε με βραβείο τη μοναξιά του αρκετές φορές
Το πιο ισχυρό συναίσθημα: θυμός… μεγάλος θυμός
Γαλήνη καμιά
Σχεδόν
Το αίσθημα που με συγκλονίζει: συνευθύνη
Βρίσκομαι και πάλι μετά από χρόνια σε διαδηλώσεις με αιτήματα πολιτικά, οικονομικά… το συναίσθημα της συνευθύνης μέσα στην ομάδα με γεμίζει…
Μια δυνατή στιγμή: εκείνη που ο συνάδελφος μου χτυπώντας με στη πλάτη, δήλωνε και τη δική του συμμετοχή στη πορεία
Απόγνωση
Η στιγμή που βρίσκομαι ανάμεσα σε διαδηλωτές με μολότωφ και αστυνομικές δυνάμεις έτοιμες από νωρίς… φοβάμαι… δεν μπορώ να κάνω πολλά… προχωρώ ανάμεσά τους σχεδόν αμέριμνη.. γλυτώνω.. άλλοι όχι
Η πιο ανεύθυνη στάση: αφαιρούμαι κοιτάζοντας έναν διαδηλωτή.. έχει καλύψει πρόσωπο και λαιμό με μαλόξ… Χαυτεία.. αριστερά μου, από Ομόνοια, ακούγονται τζάμια που σπάνε… διαδηλωτές προπηλακίζουν τους δράστες.. εκείνοι με τη σειρά τους απειλούν με τη δύναμη των καδρονιών που κραδαίνουν.. ζήτημα ώρας να φτάσουν τα ματ.. ξύπνα
Απόγνωση
Πόσες δικαιολογίες για να μην πεις πως φοβάσαι; Πόσες δικαιολογίες για τη στιγμή που θα κοιταχτείς στον καθρέφτη; Κοιτάζεσαι; Κι όμως! Είχες θυμώσει αρχικά με τις αποφάσεις που σε μετρίαζαν
Ανατροπές κι υπερβάσεις
Αποφασίζω να δώσω βαρύτητα σε άλλες παραμέτρους εντός μαθήματος.. φαίνεται να κερδίζουμε… όχι πάντως σε ησυχία… σε δέσιμο, αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση.. όχι όλοι.. υπάρχουν ακόμη κεφάλια σκυμμένα.. πρόσωπα σκυθρωπά… μαθητές που διατηρούν τη θέση που τους έδωσε το σύστημα έξω από τον κύκλο.. έχουμε δρόμο
Ο διαγωνισμός ήταν η πρόφαση για να μας βγάλω εκτός «συνόρων»… ανοίξαμε την πόρτα του σχολείου και βγήκαμε στη γειτονιά με επιτυχία που δεν μετρήθηκε από το βραβείο…
Το βραβείο
Δεν είχα στο μυαλό μου τη νίκη.. με «βρήκε» μέσα στην πορεία της 15ης Δεκέμβρη.. μια μέρα εξαιρετικά δύσκολη από πολλές πλευρές… δήλωσα τη χαρά μου κοινοποιώντας συγχρόνως και τον χώρο όπου κινιόμουν… χιλιάδες απεργοί είπα… εκ των υστέρων, η αμηχανία μου να παραβρεθώ και να πάρω το βραβείο από την ηγεσία του υπουργείου, μού δημιούργησε υπερένταση… τα παιδιά βοήθησαν… ήταν δική τους η χαρά
Γράφω
Γράφω σα να φεύγω
Φεύγω
(γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στις 10*1*2011)