94 .
"Εγώ… θα γεννώ παιδιά μεσ’ απ’ τα σκισμένα γοφιά μου και τα γυάλινα μάτια μου προικισμένα με τα’ όνειρο και την αντάρα της θάλασσας που δε πατιέται, του ανέμου που δε πιάνεται, του βουνού που κρατά τα μυστικά του, εγώ…"
το: Καπιταλισμέ αγάπη μου γέρασες.., στον φιλόξενο χώρο της Βιβλιοθήκης
πατήστε επάνω στην εικόνα για ανάγνωση...
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου