Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

φιλοσοφίες, πέντε έτη πλην δώδεκα ημέρες από την συνταξιοδότηση


κάτω από την επήρεια του αναισθητικού για μια μικρή επέμβαση, τη ζέστη από την έξω ατμόσφαιρα και το χουρχουρητό του κλιματιστικού, το ρεπερτόριο του "εν λευκώ", σα φωνή θεού με έφερε σε κατάσταση φιλοσοφικής ύπνωσης με τους εξής δύο προβληματισμούς:

  1. δεν μπορείς να αμύνεσαι επιτιθέμενος διαρκώς ως δάσκαλος, στις διαθέσεις του ακροατηρίου σου
    κάποτε, χαλαρώνοντας ας αφεθείς στους κυματισμούς της μάζας που φιλοξενεί η εκάστοτε αίθουσα και τότε μπορώντας να αφουγκραστείς το λόγο, θα δημιουργείς δρόμους
  2. αν εφάρμοζα στην τάξη, τις προτροπές ή θέσεις, απόψεις, των επαφών μου στο φβ, σε διάφορα κοινωνικά θέματα ή θέματα συμπεριφοράς, οι ίδιοι εκείνοι οι ...μέντορες, θα ήταν όσοι θα με καταδίκαζαν με κάθε τρόπο σε κάθε τόπο
    δεν ξέρω πόση συνείδηση έχουν των λεγομένων τους ως γενικεύσεις
    πολλές από αυτές, ωθούν, προτρέπουν στην αδιαφορία ή και τον προπηλακισμό ατόμων που στερούνται κοινωνικών και διανοητικών δεξιοτήτων με αρνητικά αποτελέσματα στις προσεγγίσεις θεμάτων, ανθρώπων, λόγου

φιλοσοφίες, πέντε πλην δώδεκα ημερών, έτη από την συνταξιοδότηση και με αφορμή τον διαδικτυακό μου περίγυρο και μνήμες
μια αναγνώριση που θα έρθει στο μέλλον των παιδιών, ακόμη κι εκείνων που σε κορόιδεψαν


© Assimina

Δεν υπάρχουν σχόλια: