no baby sitting
το είχαν πει πρώτο πρώτο απευθυνόμενοι στους παππούδες μιας οικογένειας αλλά και τους γονείς
έχω την εντύπωση πως διέφυγε της απαιτούμενης προσοχής
και δεν είναι μόνον οι ανάγκες που προκύπτουν φύλαξης των παιδιών εφόσον οι γονείς συνεχίζουν στις εργασίες τους... είναι και το γεγονός πως σε αποκόβουν από εκείνο που ξέρεις να κάνεις καλά και σε καθιστά χρήσιμο και ζωντανό αλλά και από την ελπίδα: τα παιδιά φέρουν την ελπίδα
το Σάββατο έγινε πανζουρλισμός και εδώ στην γειτονιά μου, στο διπλανό μπακάλικο
το μόνο που σκέφτηκα να προσφέρω ήταν μια μπουκιά φαγητό και μια πολυβιταμίνη
ακόμη κι αν δεν τα χρησιμοποιούσε φοβούμενος το περιβάλλοντα χώρο του μαγαζιού του στις 2:45μμ, η πράξη θα τον ηρεμούσε
οι ηλικιωμένοι επέστρεψαν στα ωράρια της πλατείας καθισμένοι μακριά ο ένας από τον άλλον
ανάμεσα σε όσα με φοβίζουν, είναι και η υπόθεση πώς μέσα, ή μέσω ή εξ αιτίας, σε τόσο φόβο, θα συνηθίσουμε οι λαοί τον περιορισμό και θα τον διεκδικούμε ως μέτρο...
το μέλλον είναι μεσαίωνας;
κάνε, όχι...
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου