ΟΛΥΜΠΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ, Βραχνή βροχή

Φταίει ο δικός μου ίσκιος από τις φυλακές Αβέρωφ; Η θεματολογία; Η φόρμα της έκδοσης; Η ποιότητα; Το υπόλευκο; Τα σκίτσα που κοσμούν συνοδεύοντας;

Όλα αυτά μαζί, με τη δική του ιδιαίτερη σημασία το καθένα, με κάνει να θέλω το βιβλίο Βραχνή βροχή της Ολυμπίας Σταύρου, καρφίτσα στο αριστερό πέτο, το μέρος της καρδιάς – όπως οι παλιοί αριστεροί – τιμώντας τα ιερά μου

Η Ολυμπία Σταύρου, μια γυναίκα ώριμη κοινωνικά και ποιητικά, ξεδιπλώνει σε 48 σελίδες το τραγούδι της. Δύναμή της οι ανεπιτήδευτοι στίχοι. Αλλά και το θάρρος κι η δεξιότητα να ολοκληρώνει νοήματα και μηνύματα σε ποιήματα μικρής έκτασης που χαρίζουν στον αναγνώστη την έκπληξη και χαρά της συμμετοχής, της συνενοχής ή την αντίρρησή της.

Αιχμή της θεματολογίας η εμπειρία και πείρα, το γίγνεσθαι και το είναι – εξοστρακίζουν το φαίνεσθαι –, στην οικογένεια, γειτονιά, συντροφικότητα, επαγγελματικό χώρο, κοινωνία, πολιτική.

Την συλλογή κοσμούν σχέδια/σκίτσα της περσόνας, Bonslie. Σχέδια που θυμίζουν ιχνογραφημένους αγαπημένους γεωμετρικούς τόπους από το βιβλίο της επιπεδομετρίας του Κανέλλου ή κινήσεις σωματιδίων της ύλης ιδωμένα μέσα από σπάνιο φωτοσκόπιο. Ανάγλυφα πολύτιμων κατασκευών ή μωσαϊκά μεσογειακής τεχνοτροπίας.

Η συλλογή Βραχνή βροχή της Ολυμπίας Σταύρου είναι ένα βιβλίο που διεκδικεί μια θέση στην βιτρίνα με τα πολύτιμα. 

Ωστόσο, το γιατί Ολυμπία Σταύρου;, έγκειται αλλού…

Ολυμπία Σταύρου διότι Ingrid Jonker έναντι Dorothy Parker ή Sara Teasdale ή Edith Sitwell ακόμη και της Alejandra Pisarnik

Ολυμπία Σταύρου διότι δεν τραγουδά απλώς, παρά μετουσιώνει σε πράξη, σε ουσία, το μαζί. 

Το αίτημα ως γιατρικό σε μια εποχή που οδεύει, που υπάρχει, κουρασμένη.

 

 

Ασημίνα Λαμπράκου

Κοντόπευκο, Αγίας Παρασκευής

Γενάρης του 2022

 

 

© Assimina